บทกวี 91 บรรทัด : ไม่ใช่สงคราม , เพียงการจบสิ้นของความรัก



 

 

บันดาลใจจาก หอน โดย อัลเลน กินส์เบริ์ก

ชื่อบทกวี จาก It’s Not War 9Just The End of Love เพลงโดย Manic Street Preachers)

แด่ ประชาชนผู้เสียชีวิต ตลอดเดือนเมษายน – พฤษภาคม 2553

 

ภาค 1 : จดหมายถึงพระเจ้า

 

 

1.นี่คือเสียงคร่ำครวญของการร้องให้โดยไม่มีน้ำตา

2.นี่คือบาดแผลกลัดหนองที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น

3.นี่คือการล้างแค้นด้วยการฆ่าตัวตาย

4.นี่คือจดหมายที่ไม่มีที่อยู่ผู้รับ

 

 

5.นับจำนวนหยดน้ำตาให้ข้าที

6.หากท่านไม่อาจนับจำนวนของผู้คนที่พลัดพรากจากกัน

7.ชั่งน้ำหนักวิญญาณของข้าที

8.หากท่านไม่อาจใช้ตาชั่งในมือของท่านได้

9.ตวงเลือดจากร่างของข้าที

10.หากท่านไม่อาจตวงเลือดที่กระเซ็นจากบาดแผลฉีกขาด

 

11.ให้ข้าได้เขียนถึงท่าน

12.จดจารความเคียดแค้นแลการร้องขอที่มีต่อท่าน

13.สวดภาวนาให้ท่านอภัยในความผิดบาป

14.เพื่อที่จะให้ร่างของท่านได้บวมพองขึ้น

15.อิ่มเต็มขึ้นจากการภาวนาของหมู่ข้าผู้ทนทุกข์

 

 

16.ให้ข้าได้จดจารความพยาบาทที่มีต่อความรัก

17.ให้ข้าได้จดจารความลุ่มหลงมัวเมาในเสรีภาพของเหล่าข้า

18.ให้ข้าได้จดจารเสียงเพลง

19.ที่ใครบางคนยังคงเต้นรำจวบจนเธอถูกยิงล้มลง

 

 

20.การสาบสูญไปของประวัติศาสตร์

21.การถือกำเนิดอย่างยิ่งใหญ่ของเรื่องเล่า

22.งานมงคลสมรสของคำลวงและความทรงจำกระท่อนกระแท่น

23.งานศพในหล่มหลุมของประวัติศาสตร์ที่ไม่ถูกเรียกใช้และไม่มีใครมาร่วมงาน

 

 

24.ข้าสวดมนต์ถึงท่านในทุกคืนก่อนที่ข้าจะล้มตัวลงนอน

25.ขอให้ท่านได้สัมผัสกับความเจ็บปวด ทุกข์เศร้า จากชีวิตที่ท่านริบคืนไปจากเรา

26.ข้าสวดภาวนาในทุกเช้าเมื่อตื่นลืมตา

27.ให้รอยแผลเป็นของพวกเขา งอกออกมาเป็นดอกไม้

28.เพื่อที่ข้าจะเก็บมาบูชาท่าน

29.สวดภาวนาถึงท่านในยามสายที่มีแสงแดดสาดส่อง

 

 

30.สิ่งที่ท่านหลงลืม

31.พวกข้าจะจดจำ

32.ความเงียบใบ้ของท่าน

33.จะผลิบานในปากของข้า

34.กฎของท่าน

35.เป็นคำชี้แนะสำหรับข้า

36.ทุกครั้งที่สวดภาวานา

37.ข้าอยากให้ท่านได้ยิน

38.แลละอายต่อเสียงสวดนั้น

39.แม้ท่านจะมืดบอดต่อคำร้องขอชีวิต

 

 

 

ภาค 2 : สนทนากับภูตผี

 

 

40. ข้าพเจ้าตื่นขึ้นในยามเช้าอันมืดสลัว

41.และตระหนักได้ว่าพระเจ้าไม่มีอยู่จริง

42.ข้าพเจ้าดื่มกาแฟดำขื่นขม

43.และตระหนักว่าพระเจ้าไม่ใช่ใครหรืออะไรเลย

44. ข้าพเจ้าอาบน้ำที่เย็นยะเยือกไปถึงไขสันหลัง

45.และตระหนักว่าว่าพระเจ้าอยู่ในเราทุกคน

46. ข้าพเจ้าเปิดหน้าต่างกว้างเพื่อรับสายลมเหม็นอับจากทิศตะวันออก

47.และพบว่าพระเจ้าเป็นระบบชนิดหนึ่งซึ่งล่ามพันธนาเราไว้

 

 

 

48.ภูติผีพากันมาหาข้าพเจ้า

49.กระซิบว่าไม่มีหรอกนรกสวรรค์

50.กูยังคงอยู่ในที่ที่กูตาย

51.อยู่ในความทรงจำของลูกหลาน

52.ในระหว่างบรรทัดของประวัติศาสตร์ที่ยังไม่ได้เขียน

53.ซึ่งจะไม่บรรจุชื่อของกูลงไป

54.พวกภูตผีปีศาจไม่มีความทรงจำใหม่ๆอีกแล้ว

55.หากความทรงจำใหม่ของข้าพเจ้า – คนที่ยังหายใจ

56.ทำให้เขาและเธอยังคงดำรงอยู่

 

 

ภาค 3 : รำพึงลำพัง ไม่ใช่สงคราม เพียงการจบสิ้นของความรัก

 

 

 

57.ไม่ใช่สงคราม เพียงการจบสิ้นของความรัก

58.ไม่มีชัยชนะ มีแต่การต่อสู้ที่ไม่รู้จบ

 

 

 

59.ที่รัก

60.ในวันที่เรายังคงกุมมือกันอยู่เช่นนี้

61.ขอให้ฉันได้กล่าวแก่เธอสักเล็กน้อย

 

 

 

62.ท่ามกลางแผ่นดินที่แดงดั่งเลือดทา

63.และท้องฟ้าซึ่งมัวไปด้วยควันไฟ

 

 

64.ขอให้ฉันได้กล่าวแก่เธอสักเล็กน้อย

 

 

65.เธอก็รู้ใช่ไหมว่าไม่มีชัยชนะใดรอเธออยู่

66.มีเพียงการต่อสู้หนึ่งซึ่งนำไปสู่อีกการต่อสู้หนึ่ง

 

 

67.เธอรู้ใช่ไหมว่าเราไม่ได้ต่อสู้เพื่อที่จะชัยชนะ

68.ชัยชนะคือปีศาจร้ายคือภาพลวงตา

69.มีแต่การต่อสู้เท่านั้นที่เป็นความจริง

70.ความจริงที่แสนทุกข์ระทม

 

71.ที่รัก ชัยชนะถึงที่สุดไม่ได้นำสิ่งใดมานอกจาการต่อสู้ครั้งใหม่

72.การต่อสู้ที่ไม่ใช่สงคราม เพียงการจบสิ้นของความรัก

 

73.ที่รัก ที่เธอต้องระวังคือความฝันของเธอ

74.ทุ่งดอกไม้ หรือลมสะบัดผืนธงของพรุ่งนี้

75.เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของ ทรราชย์ใหม่ การล้มตายใหม่ นักสู้ใหม่ วีรบุรุษใหม่ และการต่อสู้ใหม่

 

 

76.ที่รัก

77.การต่อสู้จะมอบให้เธอเพียงความเหนื่อยล้าสิ้นหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า

78.เฉกเช่นการยอมจำนนอาจมอบสันติภาพจอมปลอม

79.หากมีก็แต่ความเหนื่อยล้าเท่านั้นที่เป็นเครื่องยินยัน

80.ว่าเราจะยังต่อสู้อยู่จวบรุ่งสางมาเยือน

81.และถึงเวลานั้นเราจะได้พักลงสักเล็กน้อย

82.เพื่อจะรอการต่อสู้ครั้งใหม่

 

 

83.เมื่อถึงวันหนึ่ง

84.เมื่อมือของเราทั้งสองเปื้อนเลือดของผู้อื่น

85.มีภูติผีวิญญาณอยู่ในทุกถ้อยคำของเรา

86.เมื่อเรายืนอยู่กันคนละฝั่งของสมรภูมิความเชื่อ

87.ฉันหวังให้เธอเข้าใจ

88.ถึงการต่อสู้ของเรา

89.ความเศร้าของมัน

90.และชัยชนะที่ไม่เคยมาถึง

91.ที่ไม่เคยมาถึง……

 

 

สิบเก้าจวบยี่สิบกันยายนสองห้าห้าสาม

วิวัฒน์ เลิศฯ

 

Leave a comment